Zacznę troszkę z innej strony, wiecie co to przetrenowanie bądź zmęczenie treningowe ? Zapewne dużo z Was wie, a jeśli nie – tym lepiej dla was 😛
Zatem przyznam się szczerze, że taka oto przypadłość dorwała właśnie mnie i właśnie teraz, kiedy sezon Tri startowy się zaczyna.
Spowodowane jest to chwytaniem kilku srok za ogon, i chęcią robienia kilka rzeczy nie powiązanych ze sobą w jednym sezonie, co za tym idzie bywały i trzy trening dziennie .
Tak, tak – mi tez się wydawało, że moje pokłady energii i moc treningowa się nigdy nie kończy ….. a tu psikus – stało się.
Opis tego zostawię sobie na osobny wpis,a zatem przejdźmy do sedna.
Od roku wiedziałam, że sezon startowy zaczynam Sierakowem, słynnym Sierakowem 🙂 Na samo słowo mam przed oczami ten cudowny słynny podbieg na trasie biegowej oraz podjazd na trasie rowerowej w miejscowości Góra. Zapisując się drugi raz doskonale wiedziałam co mnie czeka, no ale było to rok temu i zdążyłam ochłonąć 😛
Jakiś tydzień przed wyjazdem z racji mojego stanu, gdzie na myśl o dużej aktywności dostawałam dreszczy, naszły mnie myśli i to dość intensywne, by odpuścić….. zrezygnować …. nic na siłę …. (tak tak właśnie tak, też siebie nie poznaje) Odezwały się głosy tych co rozumieją, tych najbliższych … Paula serio…… Ty ? Ty odpuścisz ? Poddasz się tak po prostu ? I tak w kółko……
Aż dotarło….. wsiadłam w piątek do tego auta właśnie z nimi i jadę 😛 Jadę do Sierakowa 😛 Znów 😛
Wchodzimy na stadion TKKF czyli miejsce strefy zmian, biuro zawodów …. i …. META ! O tak kochana …… jutro będziesz moja, nie odpuszczę Ci nie nie nie 😛
Ale w środku mojej osoby wiadomo co się działo ? ARMAGEDON :p
No dobra czas start , odbieramy pakiety, naklejki , chipy i koszulki w tym roku są naprawdę super . Oklejamy rowery i wstawiamy je do strefy …. no właśnie rower eh.
Przed każdym startem daje rower na szybki serwis, który znajduje się przy strefie i zazwyczaj jest to shimano …. no ale tym razem nawet tam mi się nie chciało iść, machnęłam ręką mówiąc pod nosem, że będzie ok. 😛
No dobra rower odstawiony do stajni, spakowane rzeczy do strefy zmian, czas spać ….. oj noc była nerwowa praktycznie przespana na pół. Przeszkadzał mi deszcz, szum myśli …. chyba wszystko mi przeszkadzało . Booom 6 pobudka wstajemy …… hmmm mam niby lekki stres, ale tez jednoczenie dziwny spokój , wiem brzmi to dziwnie ale inaczej nie umiem tego opisać 😛 Normalnie przed każdym startem jestem jak bomba atomowa, stres i parkinson w jednym.
Owsianka z turbo mocą zjedzona, kawa wypita – czas ruszać . Zostawiamy resztę rzeczy, sprawdzam opony chyba ok……. i idę na plażę bo tam falami startujemy .
W tym roku strefy startu są mieszane podzielone tylko na kat wiekowe. Nooooooo streeeesik ….. zawodnicy PRO wystartowali … zaraz po nich moja strefa czerwone czepki 😛
No to Go….. lecimy … zazwyczaj miałam mały problem z wodą a to mała panika, to ktoś mnie uderzył (dziwne heh) albo zwyczajnie nie szło…. a dziś ? A dziś jak ryba w wodzie długie napłyniecie idealny równy oddech super nawigacja na bojkę. Sama do siebie się wewnętrznie uśmiechałam …. no Paula jest dobrze 🙂 przy drugiej bojce już moje myśli sięgały podbiegu do strefy i już wtedy wmawiałam sobie ,że to pikuś to tyko mała górka haha taaaaa….. ale właśnie tak było! Górkę wciągnęłam nosem 😛
Teraz zaczyna się zabawa ROWER tak tak ta cześć tri której nie znoszę, ale znów rozmawiam sama ze sobą … walcz walcz walcz ….. wskakuje na Focusa i lecę.
I tak lecę i lecę całe 3 km … chyba… pierwszy podjazd a tu przerzutki przeskakują same, spada łańcuch, nieeee tylko się nie psuj się teraz błagam LITOŚCI !
Łańcuch założyłam a przerzutki nadal swoim życiem ….. trudno dojade choćbym miała zdechnąć – przeciez to tylko kolejne 42km podjazdów i zjazdów 😛
(tak miałam te myśli ….. pier*** schodze) Przecież jestem twarda i dam rade ….. kryzysów na trasie rowerowej miałam chyba tyle ile km SERIO tak nie znoszę jezdzic 😛
Pech mnie nie opuścił az do końca bo gdzieś na 30 km chcąc nie chcąc zrobił się tłok a raczej mały peleton, doskonale wiemy, że to kategorycznie zabronione!
Mogłam myśleć mogłam zwolnić, odsunąć się mogłam wszystko ale nie zrobiłam nic by uniknąć kary tzw żółtej kartki ;/ ….. SERIO ? to kara czasowa 6 min .
Znów moja głowa wariuje ….. Paula Paula …. nic Cię nie zatrzyma dajesz!!! 45 km o DZIEN DOBRY strefo zmian jak miło Cie widzieć…!
Buciki do biegania i lecę …. biegło się dobrze nawet w miarę szybko aczkolwiek bywały momenty kiedy się zastanawiałam czy ja w ogóle oddycham 😛
Na biegu myslałam wiadomo o czym …. o pokonaniu jakże cudownego podbiegu i to dwa razy ….. udało się bo stały tam koleżanki, które nawet na sekundę nie pozwoliły odpuścić za co im serdecznie dziękuję !
Generalnie czułam się w miare dobrze podczas całego startu ale wydawało mi się, że robie go zachowawczo i , że logiczne będzie mieć gorszy czas niż rok temu .
Wpadam na stadion ….. ostatnie metry na bieżni stadionu kibice dodają mi mocy a ja odpalam 6 bieg …. nawet nie wiedziałam, że mam jeszcze tyle siły 😛
Jeśc pić…. pić … jeść …. kurde mimo kryzysu fizycznego ukończyłam mój 12 triathlon…….!!! i własnym oczom nie wierzę ! ŻYCIÓWKA ! Poprawiłam swój czas na tej trasie o 7 min !!!! Co by było gdybym była przygotowana ? Można? Można…. Ja Mogłam dzieki tym którzy mnie tam prawie siłą zaciągnęli .
Niestety dzień wcześniej nie dotrwałam do końca odprawy technicznej za co zapłaciłam dyskwalifikacją :/ Żólta kartka, która otrzymałam na trasie to kara czasowa do odbycia w strefie zmian a ja myślałam, że kara doliczona do czasu głównego :/ No nic mówi się trudno za błedy się płaci ! Mimo kilku przeciwności jestem z siebie dumna i zadowolona ….. jestem szczesliwa, że mam taka pasje i ludzi którzy mnie wspierają! AMEN
/MaLu Tri
